Wigilia w domu katolickim
Przebieg Wigilii w rodzinie katolickiej
Słowo „wigilia” pochodzi od łacińskiego wigilio, vigiliare i oznacza czuwanie. Chrześcijanie podobnie jak Żydzi rozpoczynają obchody ważnych świąt już poprzedniego dnia wieczorem. Również Boże Narodzenie zaczynamy świętować wieczorem 24 grudnia. Jest to tzw. wieczór wigilijny. W polskiej tradycji tego wieczoru najważniejsza jest uroczysta wieczerza spożywana w rodzinnym gronie. Poniżej prezentujemy scenariusz wigilii w domu katolickim.
Na wigilijnym stole ustawiamy krzyż i świecę (np. Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom). Kładziemy Pismo Święte oraz opłatki. Tradycja zachęca, aby zostawić jedno miejsce wolne. Symbolizuje ono pamięć o osobach samotnych, bezdomnych, naszych bliskich zmarłych lub tych, z którymi z różnych powodów nie możemy być w wigilijny wieczór. Najważniejszym momentem wigilijnego wieczoru jest odczytanie Ewangelii o Bożym Narodzeniu, która przypomina na o tym, że Pan Bóg przychodzi, by zamieszkać także w naszej rodzinie.
Prowadzący zapala świecę ze słowami: Światło Chrystusa.
Wszyscy: Bogu niech będą dzięki.
Prowadzący: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Ktoś z domowników odczytuje fragment Ewangelii o narodzeniu Pana Jezusa (Łk 2, 1-14), najlepiej z Pisma Świętego. Czytanie kończy słowami: Oto słowo Boże.
Z Ewangelii według św. Łukasza
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”.
Wszyscy: Bogu niech będą dzięki.
Prowadzący: Słowo Boże oznajmiło nam radosną wieść, że Bóg stał się człowiekiem, aby dać nam zbawienie. Boża miłość zachęca nas do wzajemnej miłości. W ten wieczór pomódlmy się za siebie nawzajem, pamiętajmy o naszych bliskich, których tu z nami dziś nie ma (można wymienić ich imiona), a także o ludziach samotnych i cierpiących.
Poszczególne prośby mogą odczytywać domownicy po kolei.
Panie Boże, obdarz miłością, zgodą i jednością naszą rodzinę (można dodać własną rodzinną intencję). Ciebie prosimy.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Panie Boże, otocz błogosławieństwem i obdarz swoimi łaskami naszych krewnych, przyjaciół, sąsiadów, znajomych. Ciebie prosimy.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Panie Boże, pociesz łudzi samotnych, przywróć zdrowie chorym, daj ulgę cierpiącym, przyjdź z pomocą biednym. Ciebie prosimy.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Panie Boże, ześlij pokój tam, gdzie trwają wojny. Pomóż pojednać się ludziom skłóconym i przebaczyć sobie nawzajem krzywdy. Ciebie prosimy.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Panie Boże, przyjmij do swojej chwały naszych bliskich zmarłych (można wymienić imiona). Ciebie prosimy.
Wszyscy: Wysłuchaj nas, Panie.
Można dodać jeszcze inne intencje, ważne dla rodziny. Rodzice niech pomodlą się za dzieci, dzieci za rodziców, małżonkowie za siebie nawzajem.
Prowadzący: Panie Boże, nasz dobry Ojcze, wysłuchaj naszych modlitw. Ześlij swoje błogosławieństwo na naszą rodzinę, abyśmy potrafili jak pasterze i aniołowie chwalić Ciebie i radować się narodzeniem Twojego Syna. Z ufnością razem wołamy do Ciebie.
Wszyscy: Ojcze nasz…
Następnie każdy z domowników bierze do ręki opłatek.
Prowadzący odmawia modlitwę: Panie Boże, Ty sprawiłeś, że tej świętej nocy zabłysło światło Twojego Syna. Pobłogosław nas i teopłatki, którymi za chwilę się połamiemy na znak naszej wzajemnej miłości i przebaczenia. Obdarz nas wszystkich Twoim pokojem, abyśmy wspólnie sławili Twoją Ojcowską dobroć. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Następuje łamanie się opłatkiem i składanie sobie życzeń. Niech to będzie także okazja do podziękowania sobie nawzajem za dobro i przeproszenia za przykrości.
Prowadzący: Pobłogosław, Panie Boże, nas, pobłogosław ten posiłek i tych, którzy go przygotowali i naucz nas dzielić się chlebem i radością ze wszystkimi. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
Po wieczerzy wigilijnej jest czas na wspólne śpiewanie kolęd.
Treść przygotował zespół „Gościa Niedzielnego”
